ΚΑΚΩΣΗ ΠΕΡΟΝΙΑΙΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΚΩΣΗ ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑΤΟΣ: ΚΑΚΩΣΗ ΠΕΡΟΝΙΑΙΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι τραυματισμοί στην ποδοκνημική άρθρωση είναι πολύ πιο σοβαροί και σύνθετοι απ΄ όσο δείχνουν αρχικά, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να ταλαιπωρούνται για καιρό. Σε πολλές περιπτώσεις, πίσω από ένα διάστρεμμα μπορεί να υπάρχει κάποια συνοδός κάκωση, με συνηθέστερη την κάκωση περονιαίων τενόντων.

Πώς προκύπτει η κάκωση περονιαίων τενόντων;

Οι πιο βασικές αιτίες που οδηγούν σε κάκωση περονιαίων τενόντων είναι τρεις:

1. Τραυματισμός λόγω απότομης έσω στροφής της ποδοκνημικής άρθρωσης η οποία προκαλεί βίαιη διάταση στους περονιαίους τένοντες, με αποτέλεσμα τη μερική ή ολική ρήξη τους.
2. Βίαιη τάση στον τένοντα ενώ το πόδι βρίσκεται σε σταθερή θέση. Τέτοιου είδους τραυματισμοί συμβαίνουν συχνά στο σκι, στο snowboard, και στην ιππασία.
3. Αστάθεια του αστραγάλου λόγω τραυματισμού στην ποδοκνημική. Καθώς οι περονιαίοι τένοντες βρίσκονται υπό σταθερή πίεση για να προσπαθήσουν να σταθεροποιήσουν τον ασταθή πλευρικό αστράγαλο, ο βραχύς τένοντας υπερφορτώνεται και κατά συνέπεια οδηγείται σε ρήξη.

Πώς γίνεται η διάγνωση των συνοδών κακώσεων του τένοντα;

Η διάγνωση των συνοδών κακώσεων δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στην εξωτερική επιφάνεια της ποδοκνημικής και της πτέρνας, οίδημα. Επίσης, κατά τον τραυματισμό είναι πολύ πιθανό ο ασθενής να αισθανθεί ένα ξάφνιασμα στον τένοντα ή μία αίσθηση σχισίματος που πολλές φορές υποδεικνύει ρήξη του τένοντα.

Δεδομένου ότι οι τένοντες βρίσκονται πολύ κοντά στον πλευρικό αστράγαλο, ο οποίος τραυματίζεται συχνότερα με το διάστρεμμα, υπάρχει περίπτωση οι δύο διαφορετικές εστίες πόνου (αστράγαλος και τένοντας) να γίνονται αντιληπτές ως μία, και συνεπώς η συνοδός κάκωση περονιαίου τενοντα να μην αναγνωριστεί άμεσα. Έτσι, ενώ έχουν υποχωρήσει τα συμπτώματα του διαστρέμματος, ο πόνος ενδέχεται να εξακολουθεί να υφίσταται.

Πολλοί ασθενείς δεν διαμαρτύρονται, γιατί ο πόνος είναι αμβλύς, και συχνά αναφέρεται ότι επιδεινώνεται με την άσκηση. Ωστόσο, αν ο πόνος διαρκεί δύο έως τρεις εβδομάδες μετά από ένα αρχικό διάστρεμμα, οι περονιαίοι τένοντες θεωρούνται ως η πιο πιθανή αιτία του.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι περονιαίοι τένοντες είναι πιο επιρρεπείς σε τραυματισμό στο πλαίσιο ενός διαστρέμματος που προκύπτει από ανάσπαση του έσω χείλους (inversion), καθώς είναι ένα από τα σημεία που δέχεται πολύ έντονη διάταση.

Το υπερηχογράφημα μυοσκελετικού ή η μαγνητική τομογραφία, μπορούν να απεικονίσουν το είδος του τραυματισμού και κατά συνέπεια να συντελέσουν στον καθορισμό της θεραπείας.

Ποια είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για κάκωση περονιαίων τενόντων;

Ανάλογα με το είδος και το μέγεθος της βλάβης που απεικονίζεται στις ακτινολογικές εξετάσεις, η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική.

Η συνήθης αντιμετώπιση των κακώσεων περονιαίων τενόντων περιλαμβάνει ανάπαυση, ακινητοποίηση με νάρθηκα ή αφαιρούμενη μπότα ελεγχόμενου εύρους κίνησης για αρκετές εβδομάδες καθώς και φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη για τη μείωση των οιδημάτων.

Σε περίπτωση οξέος εξαρθρήματος των περονιαίων τενόντων, η συντηρητική θεραπεία δεν κρίνεται αποτελεσματική. Εδώ είναι απαραίτητη η χειρουργική θεραπεία που περιλαμβάνει ανάταξη των τενόντων και ενισχυτική ραφή του ινοελαστικού υμένα.

Σε κάθε περίπτωση, για την ταχύτερη και πληρέστερη αποκατάσταση της ποδοκνημικής μετά από ένα διάστρεμμα με συνοδό κάκωση περονιαίων τενόντων είναι απαραίτητη η αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία.

Το φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα, ανάλογα με την περίπτωση, περιλαμβάνει ασκήσεις εύρους κίνησης και ευκαμψίας, διατάσεις, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης προκειμένου να επιτευχθεί πλήρης αποκατάσταση και να αποφευχθούν τυχόν υποτροπές.

Νάσος Κουτσουραδής
Φυσικοθεραπευτής, ΜΤ
www.physioathens.gr